Élie Semoun
Élie Semoun (urodzony jako Élie Semhoun 16 października 1963) jest francuskim komikiem, aktorem, reżyserem, pisarzem i piosenkarzem.
Élie Semoun urodził się we Francji, w sefardyjskiej rodzinie żydowskiej pochodzenia marokańsko-żydowskiego i algiersko-żydowskiego. W 1980 roku, w wieku 17 lat, Semoun napisał dwa zbiory wierszy i dwie sztuki. Od 1988 roku regularnie pojawiał się w serialu telewizyjnym Vivement lundi! w TF1, gdzie grał konia jadącego na rolkach.
Jego kariera komediowa rozpoczęła się w 1990 roku z partnerem Dieudonné M'bala M'bala, z którym pisał i występował w odważnych, skeczach z miażdżącymi ujęciami, które zazwyczaj są tematami tabu, takimi jak rasizm i ubóstwo, często podkreślając kontrasty między nim a partnerem pod względem pochodzenia, koloru skóry i religii.
Ich pierwszy występ odbył się w Café de la Gare w 1991 roku. Duet zyskał pewną sławę w 1992 roku po kilku występach w programie ich kolegi komika Arthura Emission Impossible, gdzie zostali zauważeni za swoje szczególnie cięte skecze. Następnie odnieśli jeden sukces za drugim w Le Splendid Theater, paryskim Palais des glaces i w Casino de Paris. Élie i Dieudonné utworzyli jeden z najpopularniejszych duetów komediowych lat 90.
W 1997 roku duet rozpadł się z powodu różnic artystycznych i finansowych. Élie nie pochwalał sposobu, w jaki Dieudonné radził sobie z mediami i przyznał, że był niezadowolony z tego, że jego przyjaciel zwrócił się ku filmowi (i że wyjechał, aby wystąpić w Stanach Zjednoczonych) i antysemityzmowi. Dieudonné zarządzał finansowymi aspektami ich kariery, a Semoun uważał, że ich pieniądze nie były dzielone sprawiedliwie.
Wychodząc na własną rękę, Semoun kontynuował swój sukces z Petites Annonces d'Élie (które pierwotnie miało być show z Dieudonné) u boku swojego przyjaciela, aktora Francka Dubosca. Po raz kolejny jego występ był promowany przez jego przyjaciela w show Les Enfants de la télé (Francja). Zainspirowane prawdziwymi reklamami nagranymi przez nich w furgonetce, „Petites Annonces d'Élie” (Ogłoszenia Élie) są widziane przez postać Cypriana, odpychająco wyglądającego mężczyzny poszukującego „biuściastej blondynki”.
Semoun wrócił na scenę z monodramem, Élie and Semoun. Wspierał Bertranda Delanoë podczas wyborów samorządowych w Paryżu w 2001 r. i Lionela Jospina podczas wyborów prezydenckich w 2002 r. W 2003 r. wydał album z francuskimi piosenkami zatytułowany po prostu „Chansons”. Na początku 2005 roku wystąpił w przedstawieniu (współtworzonym z Franckiem Duboscem i Muriel Robin zatytułowanym Élie Semoun se prend pour qui?
Élie Semoun utrzymywał przez lata po rozstaniu z Dieudonném złożone i napięte relacje ze swoim byłym partnerem. Najpierw napięte, potem pojednane, ponownie oddalili się od siebie w trakcie publicznej kontrowersji wywołanej przez poglądy polityczne Dieudonnégo. „Niektórzy spekulowali na temat ponownego zjednoczenia naszego duetu, ale muszę powiedzieć, że to zdecydowanie nie wchodzi w grę! To koniec”. W 2012 roku oświadczył, że „Dieudonné, którego znał, i Dieudonné dzisiejszy wydają mu się dwiema zupełnie różnymi osobami i nie jest w stanie ich pogodzić w swoim umyśle”.
Źródło: Artykuł „Élie Semoun” z Wikipedii w języku angielskim, na licencji CC-BY-SA 3.0.
