In de laatste uren van de oorlog in de Stille Oceaan was Okinawa de bestemming voor Koreaanse mannen die werden ingelijfd als 'militaire arbeiders' en Koreaanse vrouwen die werden meegenomen als 'troostmeisjes'. Er is weinig bekend over het aantal slachtoffers of hun ervaringen. In 1989 begon Park Soonam met het opsporen van de overlevenden van de Slag om Okinawa om hun getuigenissen vast te leggen. In 1990 bezoekt Park Korea op zoek naar voormalige 'militaire arbeiders' die Okinawa hadden overleefd en naar Korea waren gerepatrieerd. De overlevenden vertellen levendig over hun ervaringen met de moord op hun landgenoten en over de 'troostmeisjes' aan de Zainichi Koreaanse vrouwelijke regisseur. De film richt zich op de moord op Koreaanse 'militaire arbeiders' en de aanwezigheid van 'troostmeisjes' in Okinawa via getuigenissen van voormalige Japanse soldaten.